09 sep Het bijenvolk van Geulle
Het bijenvolk van Geulle – metafoor geschreven door Kim Kugler
In de bijenkorf is het een drukte van jewelste. De koningin, klein van stuk, staat haar mannetje en vliegt ferm op en neer. Ze registreert, anticipeert, stimuleert, en zal elke zin op een positieve manier formuleren. Om haar heen zoemen de andere bijen.
Opti, het optionele bijtje, wil elke dag wat anders, sterker nog, elke minuut ziet ze kansen en mogelijkheden. Haar partner, Structi, geeft Opti de ruimte, draait af en toe met zijn ogen en werkt intussen alles in een excel schema uit. De bijenkorf gaat van korf wisselen, en daar is veel planning voor nodig.
De koningin is vooral enthousiast over wat er gaat komen, en houdt vast aan haar mantra: ben comfortabel met wat je niet weet. Ze weet niet waar haar volk heen gaat, maar ze heeft een vast vertrouwen dat het goed komt.
Knieki, een van de wat oudere bijen, maakt zich zorgen over de impact van de verhuizing op haar lijf. Ze denkt positief, zet intenties, bakt appeltaarten en heeft de kniepijn weg gedacht. “lekker vaag verhaal, Knieki’ , zegt Structi. Denk jij maar lekker je knie gezond, dan fix ik wel even het avondeten voor de hele week. Een clubje juniors is druk in de weer in de korf. Ze leren, weten steeds beter wat te doen, en vooral, ze durven bijna erop te vertrouwen dat het a. wel goedkomt, en b. ook het comfortabel zijn met het niet weten begint beetje bij beetje te lukken.
Op een dag is de koningin kwijt. In alle vroegte vliegt ze in de tuin rond, van bloem naar bloem. Elke bloem wordt voorzien van water. Water? Regent het? Oh nee, het zijn de zilte tranen van de koningin. Ze vertrouwt het proces, maar is ook verdrietig om los te laten. Al die mooie bloemen, al die prachtige bomen. Ze neemt de tijd om in stilte te zitten met haar verdriet. “het hoort erbij, en het mag er zijn” denkt ze. Totdat haar traanklieren leeg zijn druppelt ze de bloemen. Bij elke bloem voelt ze zich een beetje beter.
Alle junior vliegers in de korf kijken naar haar, de koningin. Ze zien het harde werk. Ze zoeken nog naar hun rol in de korf, en wellicht ook daarbuiten. Opti heeft wilde plannen met ze, natuurlijk, en Structi maakt de begroting. De junioren besluiten hun lot niet aan Opti, Structi of wie dan ook over te laten. Ze nemen de regie en beleggen een vergadering. De koningin gaat zitten en luistert. Ze delen hun verhalen. Het is stil en luid en druk en gezellig en serieus en… “ we deelden ons leven he?” . De korf gaat open, de junioren vliegen uit. Maar niet voordat ze een appeltaart hebben genuttigd.
