03 sep The city was ‘pumping’
Het Preuvenemint is weer voorbij. Wat heb ik weer genoten. En met mij vele anderen. Maar als we er met elkaar over praten, merk je dat we allemaal onze eigen beleving hebben. The city was ‘pumping’: het groene gras van Maastricht. Een verhaal over Auckland (Nieuw-Zeeland) en Maastricht en verschillende modellen van de wereld.
Het was 1 januari 2007, het nieuwe jaar was begonnen in Auckland. Op de deurmat voor onze hotelkamer lag een krant met een enorme tekst op de voorpagina: THE CITY WAS PUMPING!! We lagen helemaal in een deuk: wat een verschil met ons beeld van deze avond. Onze manier om naar de wereld te kijken (model van de wereld), was blijkbaar beduidend anders dan die van de Nieuw-Zeelanders.
Een dag eerder waren we met ons gehuurde campertje aangekomen. Dit waren de laatste paar dagen van onze reis van 6 maanden door verschillende landen en het leek ons geweldig om de jaarwisseling juist hier in deze wereldstad met de schitterende Sky Tower te vieren. De verwachtingen waren hoog. We hadden helemaal niks geregeld en zagen onze geest al kruipen. Gezellig ergens in een restaurantje aanschuiven, zou waarschijnlijk niet meer lukken.
Op hoop van zegen gingen we de stad in. En na wat te hebben rondgewandeld, vonden we een gezellig Spaans (!) restaurantje. Even vragen of ze plek hebben en ja hoor, geheel onverwacht hadden ze nog voldoende plek om aan te schuiven. Na lekker te hebben gegeten en te hebben genoten van een heerlijke fles wijn, gingen we op zoek naar een café waar het gezellig druk was…..volgens ons ‘Maastrichtse model van de wereld’ natuurlijk. Dat bleek al lastiger te zijn……na een tijdje vonden we eindelijk een redelijk druk café. Hoe ironisch: de Belgium Beer pub! Qua drukte vergelijkbaar met een goede dinsdagavond in Maastricht. En zo ging het ook met het vuurwerk: iedereen om 24.00 uur vol spanning bij de Sky Tower verzamelen. Ze hadden ons gezegd dat we het vuurwerk bij de Sky Tower absoluut niet mochten missen! De verwachtingen waren weer hoog: poef, poef, poef, vuurwerk voorbij.
The city was pumping…….ondanks dat we een super reis achter de rug hadden, met hagelwitte lege stranden, super blauwe zee, rondvliegende papegaaien en vooral heel veel tijd voor elkaar, waren dit de momenten dat we terugdachten aan ons heerlijke Maastricht met de soms overvolle cafés, de niet te tellen restaurantjes en de gezelligheid rondom carnaval en het jaarlijks terugkerende Preuvenemint.
En zo hebben we binnen dat ‘Maastrichtse’ model van de wereld, natuurlijk ook weer allemaal ons eigen model van de wereld ontwikkeld. Door onze eigen ervaringen, onze eigen persoonlijke geschiedenis en de omgeving waarin we zijn opgegroeid, hebben we onze eigen voorkeuren ontwikkeld.
Denk maar eens terug aan het Preuvenemint: ben jij iemand die vooral zijn/haar smaakpupillen laat prikkelen onder het genot van lekkere hapjes of smaakvolle wijnen? Of heb je juist genoten van de geluiden: Beppie op het grote podium, de verschillende dj’s in de tenten, het gezellige geroezemoes van alle stemmen om je heen. Of misschien toch liever wat actie? Lekker dansen en swingen op oude vertrouwde muziek en je volledig laten gaan.
En voor degene die gericht zijn op speciale dingen is het Preuvenemint ook helemaal super. De jaarlijks mooi ontworpen preuvelappen, de mooie grote glazen waar de wijn in geschonken wordt, de kleine verschillende glaasjes voor de aperitiefjes, water dat in een wijnfles wordt geserveerd, een bom-bolletje soep.
Oh, en misschien toch even tussendoor: er zijn natuurlijk ook mensen die het Preuvenemint niet leuk vinden…..weer een ander model van de wereld.
Mijn beleving van het Preuvenemint? Ik verheug me ieder jaar op het Preuvenemint omdat ik echt kan genieten van de sfeer die er hangt. De gezelligheid van het samenzijn, van jong tot oud, lekker een beetje banjeren over het Vrijthof. Een jaarlijks treffen van bekenden die ik soms alleen maar op het Preuvenemint tegenkom.
En als ik dan over het Vrijthof loop en ik kijk om me heen en zie al die tenten met hun verlichting, al die zingende, dansende en etende mensen, met op de achtergrond de Sint-Janskerk en de Sint-Servaas die boven alles uitsteken, dan realiseer ik weer wat een tevreden mens ik ben en hoe groen het gras in Maastricht is.
THE CITY WAS PUMPING…….
